Adopcje bulterierów, aukcje BULL-BAZAREK | Instynkt łowiecki a stosunek psa do małych dzieci

*Aga31

Anita napisał/a:

Zapewne jest też powód do obaw jak LULU potraktuje dziecko. Skoro skasowała kozioła, to mogą byc i gorsze niepodzianki.

znaczy się :?:

*Edyta Nowacka

Anita napisał/a:

Zapewne jest też powód do obaw jak LULU potraktuje dziecko. Skoro skasowała kozioła, to mogą byc i gorsze niepodzianki.

Nie mam pojęcia w jaki sposób instynkt polowania/myśliwski u psa ma mieć związek z podejściem do dziecka bo nie ma żadnego, ale uważam że jeżeli ktoś nie ma kompletnego pojęcia o zachowaniach psów ( a czytając twoje posty z których 98% jest tak głupich, że aż ręce opadają zakładam iż w twoim przypadku ma to zastosowanie bezwzględne) powinien zamilknąć i absolutnie ani nie doradzać we waznych sprawach ani swą wątpliwą "wiedzą" ludzi nie straszyć :lol:

Aganiz

witam

musze sie troszke wtracuc, fakt ze post nie bedzie dotyczyl LULU, ale az mnie mrozi to co Anita tutaj wypisuje, choc po ostatnich u mnie przejsciach jest to poglad niestety dosc powszechny,
pod nasza nieobecnosc, kiedy dzeiciaki i zwierzyniec zostal sam (pod opieka 2 babc) kot niestety zostal dosc brutalnie potraktowany przez Norke i niestety nie przezyl, buczac pisalam smsy do Magdy (Majki), ktorej bardzo dziekuje za wytlumaczenie zachowania Norki, i dowiedzialam sie ze wlasnie w tym momencie zadzialam instynkt lowiecki,
ale niewazne
chodzi mi o to ze dosc sceptycznie po powrocie byam nastawiona do Norki, balam sie o dzeiciaki i co...
moze sie myle ale Norka jakby stala sie bardziej czula, cierpliwa, wystarczy ze Ala (3lata) usiadzie od razu biegnie do niej i sie kladzie na kolanach, mlody (1.5l) bryka po niej a ta merda ogonem i go lize, gdzie wczesniej patrzyla sie spod byka na niego,

sluchajcie, nie ma lepszego widoku jak cala trojka siedzi na kanapie przytulona i oglada TV, albo Adas lezy z Norka w jej poslaniu i cos tam gada do niej a ta kladzie lape na nim (dodam ze Norka ma dwa legowiska, jedno ogolnie dostepne a drugie w przedpokoju i idzie tam jak ma juz dosc wszystkiego, dzieciaki tam nie wchodza)

wiem ze post nie na temat ale moze Anita przestanie pisac glupoty i straszyc ludzi, toz czytaja to ludzie z zewnatrz i wyrabiaja mylne pojecie sobie,

#JonSnow

Silny instynkt drapieżcy może się przekładać na problemy związane ze stosunkiem do dziecka - postrzeganie dziecka jako potencjalnej ofiary i łatwość pobudzenia. Ale nie jest on jedynym wyznacznikiem, zawsze współistnieje z temperamentem psa, doświadczeniami socjalizacyjnymi, historią psa, jego środowiskiem (spełnianiem potrzeb, przewidywalnością i kontrolowalnością środowiska) i przede wszystkim procesem nauki: każdego psa można bardzo wiele nauczyć. Nie ma absolutnie sensu przyklejanie łatek: silny instynkt drapieżcy = problemy do dziecka, agresja miskowa = uśpienie, bo każdy przypadek jest inny. Jeśli ktoś się zagadnieniami behawioralnymi nie interesuje, to zamiast prawidłowej analizy zacznie przyklejać łatki i wyciągać 'łatkowe' wnioski (kiedyś były to historie o czarnym podniebieniu, teraz zastąpione innymi 'prawdami powszechnymi'). Do niczego nie jest to potrzebne.

Z wniosków ogólnych to można powiedzieć, że nie każdy pies się do dzieci nadaje. I tyle. Losu Lulu to nie zmieni, bo Lulu musi znaleźć nowy dom z zupełnie innych przyczyn. Mam nadzieję, że takowy znajdzie.

#PsiStyl

JonSnow napisał/a:

(kiedyś były to historie o czarnym podniebieniu, teraz zastąpione innymi 'prawdami powszechnymi').

mnie w dzieciństwie straszono "czarną wołgą " porywającą dzieciaki. tak właśnie powstają bajki z mchu i paproci. Jak Lulu trafi do domu gdzie są już dzieci to mam nadzieję że się przystosuje .

*Edyta Nowacka

JonSnow napisał/a:

Silny instynkt drapieżcy może się przekładać na problemy związane ze stosunkiem do dziecka - postrzeganie dziecka jako potencjalnej ofiary i łatwość pobudzenia. Ale nie jest on jedynym wyznacznikiem, zawsze współistnieje z temperamentem psa, doświadczeniami socjalizacyjnymi, historią psa, jego środowiskiem (spełnianiem potrzeb, przewidywalnością i kontrolowalnością środowiska) i przede wszystkim procesem nauki:

brakuje mi tu przede wszystkim najwazniejszego wyznacznika- czyli rasy. Daleka byłabym od oceniania psow w tym zakresie jako ogolu. Do pasterskiego i problemu z dziecmi podejdziesz inaczej bo to bedzie problem wypasania. U mysliwskiego bedzie to wygladalo inaczej. U obronnego jeszcze inaczej. Tak samo u bull terriera zagryzanie krowy, koziolka czy co tam kopytnego czy agresja wewnatrzgatunkowa nie jest przeze mnie postrzegane jako strikte mysliwski. jest to wedlug mnie problem szerszy- genowy- tego do czego byly dla rozrywki i pozytku ludzi przyuczane i do czego byly wykorzystywane. To ze pies po praktycznym odtworzeniu rasy trafil na kanapy nie znaczy ze pozbyl sie instynktow genowych- tym bardziej ze pula genowa byla mocno zawezona i uzytkowa.
Moj wlasny samiec kiedys chwycil krowe za chrape i musialam go od owego zwierzecia odklejac (a trzymal solidnie)- instynkt mysliwski na codzien ma praktycznie zerowy i sam po calej akcji nie wiedzial za bardzo o co mu chodzilo :lol:

na szczescie krowie niewiele sie stalo. Z trzoda chlewną i kopytnymi puszczac go jednak nie bede :mrgreen:

Do dzieci zas "pies ideał" ;-)

Nie zmienia to faktu ze coraz wiecej na tym forum rad i pomyslow jak lysy grzywka o podloge :roll:

#Anita

JonSnow napisał/a:

Silny instynkt drapieżcy może się przekładać na problemy związane ze stosunkiem do dziecka - postrzeganie dziecka jako potencjalnej ofiary i łatwość pobudzenia.

Tylko o to może mi chodzi. O nic więcej. Ogólnie dziekuję JonSnow za kulturalną wypowiedź, bo jak sie ktos czegos ma nauczyć, to tylko od takiej osoby.

Edyta Nowacka napisał/a:

Nie mam pojęcia w jaki sposób instynkt polowania/myśliwski u psa ma mieć związek z podejściem do dziecka bo nie ma żadnego, ale uważam że jeżeli ktoś nie ma kompletnego pojęcia o zachowaniach psów ( a czytając twoje posty z których 98% jest tak głupich, że aż ręce opadają zakładam iż w twoim przypadku ma to zastosowanie bezwzględne) powinien zamilknąć i absolutnie ani nie doradzać we waznych sprawach ani swą wątpliwą "wiedzą" ludzi nie straszyć

.

Nie irytuj się i włącz sobie opcje IGNORUJ. Twoje chamskie odpowiedzi niejednego tu wyprowadziły z równowagi i nic nie wniosły. Takim tonem nikogo do niczego nie przekonasz i nie nauczysz. Natomiast prowokujesz niepotrzebne awantury.
Biorąc pod uwagę,ze potrafisz dosrać tu behawioryście,krytykować opinie innych fachowców oraz dokopać komus, kto już leży, to powiem Ci krótko WAL SIĘ!!!

#cirilla

Anita napisał/a:

Biorąc pod uwagę,ze potrafisz dosrać tu behawioryście,krytykować opinie innych fachowców oraz dokopać komus, kto już leży, to powiem Ci krótko WAL SIĘ!!!

#PsiStyl

Edyta Nowacka napisał/a:

Moj wlasny samiec kiedys chwycil krowe za chrape i musialam go od owego zwierzecia odklejac

Ja miałam przypadek jak mój użarł krowę w nogę i chciał za tyłek złapać ,ale ta mu sprzedała kopa....no zaczęła się jazda. Krowy uciekały on je łapał za nogi dostawał kopa fruwał i robił koziołki ,ale dalej za nimi do z obejścia. Byłam w szoku myślałam że już po psie....wrócił przez tydzień strupy ze łba złaziły. Dzisiaj jak widzi krowę to się spina i jest gotowy do kolejnej akcji , wiem że już mu to niestety zostanie. Natomiast nie przejawia żadnej agresji do dzieci i to bez względu na wiek. Dlatego wydaje mi się że z dziećmi nie powinno być kłopotu u Lulu , może być zazdrosna , ale jeżeli wiadomo jak można ją przystosować do narodzin dziecka to nie powinna nic złego wywinąć. Zresztą ten problem jest raczej po za nią , bo szukamy nowego domku. Mam nadzieję że znajdziemy trzymam za to kciuki.

Marmolada

Pragnę zauważyć iż nie chodzi tu tylko o to czy Lulu zaakceptuje dziecko, ale o to że nie będzie dla niej czas. Zrozumcie, co dla rodzica jest ważniejsze, pies czy dziecko? Na dodatek chore.
A zresztą kto wie może Lulu nie akceptowała bym ciągnięcia za uszy, zabierania zabawek itp.